چگونه از آسیب ورزشی در کودکان جلوگیری کنیم؟

ورزش کردن هم برای کودکان و هم بزرگسالان بسیار مفید است. زیرا علاوه بر فواید جسمی و روحی که دارد، هماهنگی اعضای بدن، تناسب اندام و عزت نفس را نیز در فرد افزایش می دهد. بعلاوه در زمینه کار گروهی و انضباط شخصی نیز حرف زیادی برای گفتن دارد.

با این حال، کودکان بیش از همه در معرض خطر آسیب های ورزشی هستند، زیرا بدن آن ها هنوز در حال رشد و هماهنگی است. سالانه بسیاری از کودکان 14 ساله و کمتر به دلیل آسیب های ناشی از ورزش تحت درمان قرار می گیرند. در صورتی که نیمی از این صدمات با استفاده مناسب از وسایل ایمنی، تغییر محیط بازی و با رعایت قوانین ورزشی که به جلوگیری از صدمات کمک می کند، قابل پیشگیری است.

بیشتر آسیب های ورزشی به دلایل زیر رخ می دهد:

• فقدان آموزش و آگاهی در مورد اقدامات احتیاطی ایمنی و صدمات احتمالی
• نامناسب بودن یا نبود تجهیزات
• ضعف بازیکنان

در ادامه اقدامات احتیاطی عمومی برای کمک به جلوگیری از صدمات ورزشی ذکر شده است:

• استفاده از وسایل و تجهیزات ایمنی مناسب
• تناسب محیط بازی با ورزش مورد نظر و داشتن نور مناسب
• اعمال و اجرای قوانین ایمنی
• هیدراته بودن بازیکنان در حین و بعد از ورزش
• استراحت کافی در حین تمرین و بازی به منظور جلوگیری از آسیب های ناشی از استفاده بیش از حد از عضلات

وسایل و تجهیزات ایمنی

وسایل ایمنی باید مخصوص همان ورزش باشد، مانند عینک، محافظ دهان، بالشتک های ساق پا، آرنج و زانو و کلاه ایمنی. همچنین وسایل ایمنی باید به درستی در محل مناسب قرار بگیرند. علاوه بر این، تجهیزات ورزشی (مانند دسته و راکت، بسکت و دروازه) باید از هر لحاظ شرایط درستی داشته باشند و در صورت وجود هرگونه آسیب تعمیر یا تعویض شوند. مکان بازی نیز باید عاری از زباله و آب باشد.

فیزیک ورزشی

برای اطمینان از آمادگی جسمانی خود یا فرزندتان برای انجام یک ورزش خاص، باید فیزیک ورزشی مناسب را داشته باشید. در واقع، داشتن این ویژگی های فیزیکی خاص می تواند نقاط قوت و ضعف بدنی را آشکار کرده و مشخص کند که آیا این ورزش برای شما مناسب است یا خیر.

کودکان از چه سنی برای شرکت در ورزش آماده هستند؟

تنها معیارهای لازم برای شرکت کودکان در ورزش های گروهی سن و قد و اندازه آن ها نیست.

ممکن است شروع ورزش در سنین بسیار پایین از نظر جسمی برای کودک فایده چندانی نداشته باشد. در واقع، بچه‌ها زمانی می‌توانند در ورزش‌های گروهی شرکت کنند که خودشان ابراز علاقه کنند و والدین نیز احساس کنند که فرزندشان از عهده آن بر می آید. همچنین، سن، قد و اندازه کودک نمی تواند معیارهای کافی برای سنجش آن ها باشد، بلکه باید توانایی آن ها را در درک مفهوم قوانین و کار گروهی نیز در نظر گرفت. به خاطر داشته باشید که توانایی هیچ دو کودکی شبیه هم نیست و ممکن است بعضی از آن ها به لحاظ جسمی یا روحی آمادگی شرکت در یک ورزش گروهی را نداشته باشند تا زمانی که کمی بزرگتر شوند. بنابراین می توانید با توجه به معیارهای زیرا تصمیم بگیرید که آیا کودک شما قادر به شرکت در یک ورزش خاص هست یا نه:

• سن
• وزن
• نوع اندام
• رشد فیزیکی
• رشد عاطفی
• علاقمندی کودک به ورزش

توجه: AAP توصیه می کند نوجوانانی که به لحاظ بدنی رشد کندتری دارند باید از انجام ورزش های تماسی اجتناب کنند تا زمانی که بدن آن ها از نظر رشد به بدن همسالان خود نزدیک شود.

اهمیت آبرسانی به بدن

عرقی که در طول ورزش از دست می رود باید با مقدار مساوی مایعات در هر ساعت فعالیت ورزشی شدید جایگزین شود. بنابراین، شما یا فرزندتان باید قبل، در زمان ورزش و بعد از هر تمرین به قدر کافی مایعات بنوشید. همچنین، برای جلوگیری از معده درد ناشی از نوشیدن مقدار زیاد مایعات به طور همزمان، بهتر است هر 15 الی 20 دقیقه یک لیوان آب (یا یک نوع نوشیدنی ورزشی) بنوشید. نوشیدنی هایی که باید از آن ها پرهیز کرد، نوشیدنی های کربناته (گازدار) و کافئین دار هستند.

شایع ترین علائم کم آبی بدن عبارتند از:

• تشنگی شدید
• ضعف
• سردرد یا سرگیجه
• ادرار تیره رنگ
• کاهش وزن جزئی

در صورت مشاهده علائم کم آبی باید بلافاصله مایعات و همچنین یک میان وعده دریافت می کنید. علائم کم آبی ممکن است مانند دیگر مشکلات پزشکی به نظر برسد. از این رو، برای تشخیص آن همیشه با پزشک خود مشورت کنید.

منبع: hopkinsmedicine.org / ترجمه: فاطمه شهابی