توصیه‌های کارشناسان در مورد کشمکش‌های مدرسه و فرزند شما
تمام نکردن تکالیف، مشکل در پیدا کردن دوست، دعوا در کلاس. اگر این نگرانی‌های مدرسه برای شما آشنا به نظر می‌رسند، مضطرب نشوید. داشتن کمی کشمکش در مدرسه برای همه دانش آموزان طبیعی است. اما اگر فرزند شما به طور مداوم با مشکلات مشابه روبرو می‌شود، ارزش آن را دارد که به دنبال راه‌هایی برای کمک به او باشید. الن بارتولینی، روانپزشک، متخصص سلامت روان در تیم روانشناسی پزشکی کودکان جانز هاپکینز، به برخی از سوالات متداول در مورد مشکلات مدرسه پاسخ می‌دهد.
او می گوید که یک قانون کلی خوب در مورد مشکلات مدرسه این است که اگرچه مداخله زودهنگام همیشه بهترین است، اما برای کمک گرفتن هیچ وقت دیر نیست.
سوال: چگونه می‌توانم تشخیص دهم که مشکل فرزندم یک رفتار دوره‌ای است یا مسئله مهم‌تری است که باید بیشتر مورد توجه قرار گیرد؟
جواب: پاسخ کوتاه این است که انجام این ارزیابی، همانند یک فرآیند است. شما کودک خود را بهتر می‌شناسید و احتمالاً اولین کسی هستید که متوجه تغییرات در رفتار او می‌شوید.
به موارد زیر فکر کنید:
- درجه کشمکش‌هایی که فرزندتان در مسیر زندگی اجتماعی، تحصیلی، ورزشی یا سایر فعالیت‌هایش با آنها درگیر است، مشخص کنید.
- آیا پیش بینی می‌کنید که این کشمکش‌ها مانع موفقیت او در این زمینه‌ها شود؟ به عنوان مثال اگر فرزند شما از رفتن به مدرسه امتناع کند، منطقی است که فرض کنیم نمرات او کاهش می‌یابد.
در مشورت با کارشناسان مختلفی که با فرزندتان در تعامل هستند، درنگ نکنید. معلمان، مشاوران، راهنماها، متخصصان اطفال و مربیان می‌توانند به شما در حل مشکل کمک کنند و ممکن است قادر باشند بینشی در مورد تجربه و واکنش‌های فرزندتان ارائه دهند.
سوال: روانشناسان چگونه می‌توانند کمک کنند؟
جواب: ارائه دهندگان سلامت روان مانند روانشناسان، گروه دیگری از متخصصان هستند که می‌توانند منبعی برای شما به منظور پیدا کردن ریشه مشکلات باشند و به شما و فرزندتان کمک کنند تا از موقعیت‌های دشوار عبور کنید.
روانشناسان می‌توانند به درمان طیف گسترده‌ای از نگرانی‌های مربوط به مدرسه که ممکن است فرزند شما داشته باشد، کمک نمایند:
- مشکلات یادگیری: کشمکش‌های تحصیلی می‌تواند برای کودکان و خانواده‌ها استرس زا باشد. گاهی اوقات کودکان به دلیل اختلالات یادگیری ناشناخته در مدرسه با مشکل مواجه می‌شوند. روانشناسان می‌توانند برای ارزیابی مشکلات یادگیری و شناسایی راهبردهایی برای کمک به برآورده کردن خواسته‌های تحصیلی در مدرسه، تست‌های عصبی روانشناختی انجام دهند.
- شرایط رفتاری، عاطفی یا پزشکی: از هر پنج کودک و نوجوان یک نفر ممکن است در هر زمان معین دچار مشکلات عاطفی و رفتاری شود. شرایط پزشکی زمینه‌ای گاهی اوقات می‌تواند منجر به مشکلات رفتاری، عاطفی یا یادگیری شود. علاوه بر این، شرایط قابل تشخیص و قابل درمان مانند اضطراب، افسردگی یا اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD) نیز ممکن است مانع یادگیری شود.
کار با روانشناس ممکن است به شما در ایجاد رویکردهایی برای افزایش رفتارهای مثبت در خانه و مدرسه کمک کند. روانشناسان همچنین می‌توانند با پرداختن به نگرانی‌های رفتاری و عاطفی که اغلب در کودکان دارای اختلالات روانپزشکی، پزشکی یا یادگیری رخ می‌دهد، به کودک شما کمک کنند تا بهترین عملکرد خود را در مدرسه داشته باشد.
- امتناع از مدرسه رفتن: برخی از کودکان یا نوجوانان فقط برای رفتن به مدرسه مشکل دارند. ترس در مورد نمرات، نگرانی در مورد تعامل با همسالان، خلق و خوی ضعیف یا دشواری در جدایی از مراقبین می‌تواند مانعی برای حضور در مدرسه باشد. دلایل پشت آن هرچه باشد، امتناع از تحصیل می‌تواند بر زندگی تحصیلی و اجتماعی دانش آموز تأثیر بگذارد. روانشناسان قادر هستند به حل و فصل این مسائل کمک کنند تا کودک یا نوجوان شما بتواند به اهداف تحصیلی و اجتماعی خود دست یابد.
- گذار بین بیمارستان و مدرسه به دنبال یک تشخیص پزشکی جدید یا درمان اخیر: هنگامی که کودکان یا نوجوانان یک بیماری پزشکی دارند، گذار بین مدرسه و بیمارستان ممکن است دشوار باشد. روانشناسان می‌توانند به شما و فرزندتان مهارت‌های جدیدی برای رسیدگی به مسائل عاطفی و رفتاری مرتبط با وضعیت سلامتی فرزندتان بیاموزند. آنها همچنین می‌توانند به هماهنگی بین مدرسه و بیمارستان کمک کنند تا مطمئن شوید که نیازهای آموزشی فرزند شما برآورده شده است.
سوال: معلم فرزندم توصیه کرده است که فرزندم به روانشناس مراجعه کند. این کار شامل چه چیزی می‌شود ؟
جواب: اولین قرار ملاقات شما با روانشناس معمولاً شامل یک ارزیابی اولیه برای تعیین وضعیت موجود و تشخیص راه حل‌های احتمالی است. جلسه اول مانند یک نقطه شروع است که معمولاً ۴۵ تا ۶۰ دقیقه طول می‌کشد. روانشناس احتمالاً می‌خواهد شما و فرزندتان را بشناسد، آنگاه از شما می‌خواهد تا با همکاری هم به اهدافی برای درمان دست یابید و در نهایت در مورد یک طرح درمانی احتمالی برای رسیدگی به اهداف درمانی و هر پیگیری دیگر بحث می‌کند. بسته به نگرانی‌هایی که دارید، روانشناس ممکن است یک روز را به انجام تست برای ارزیابی ناتوانی‌های یادگیری یا مشکلات رشدی اساسی توصیه کند. مشاور مدرسه یا متخصص اطفال شما باید بتواند چند روانشناس کاربلد را در منطقه‌ای که زندگی می‌کند، به شما معرفی کند.
سوال: وقتی نزد روانشناس می‌رویم، به فرزندم چه بگویم؟
جواب: برای بچه‌های کوچکتر توضیح دهید که قرار است فعالیت‌هایی با روانشناس انجام می‌دهند تا او با افکار و احساسات آنها بیشتر آشنا شود. اگر با مسئله مراجعه به روانشناس به خوبی برخورد کنید، کودکان نیز با اشتیاق به آن پاسخ خواهند داد، بنابراین مراجعه به روانشناس را یک تجربه مثبت توصیف کنید. به عنوان مثال می توانید بگویید: “شما قرار است با شخص جدیدی آشنا شوید و چند بازی انجام دهید!” برای کاهش هر گونه نگرانی، ممکن است بخواهید به فرزند خود بگویید که روانشناسان از آن دسته پزشکانی نیستند که واکسن تزریق می‌کنند.
برای بچه‌های بزرگتر از جمله نوجوانان می‌توانید توضیح دهید که روانشناس به آنها کمک می‌کند تا بهترین روش یادگیری را پیدا کنند و بفهمند که چه کسی هستند و از این طریق به آنها کمک کند تا بهترین عملکرد را در مدرسه، زندگی اجتماعی و جامعه‌شان داشته باشند.
سوال: چه زمانی باید نظر یک کارشناس یا روانشناس دیکر را نیز جویا شوم ؟
جواب: شما فرزندتان را بهتر می‌شناسید. اگر از تشخیصی که گرفته‌اید، سر در نمی‌آورید یا با آن موافق نیستید، جویا شدن نظر کارشناس دوم می‌تواند به روشن شدن وضعیت فرزندتان یا یافتن راه دیگری برای پیشرفت کمک کند. کارشناس دوم می‌تواند تشخیص را تأیید کند، توضیح بهتری ارائه دهد، برنامه درمانی کودک شما را به خوبی تنظیم کند یا گزینه‌های بیشتری برای کودک شما ارائه دهد. جویا شدن نظر یک روانشناس دیگر، یک راه معمول و معقول برای حمایت از فرزند شما است. متخصصان بهداشت روان، این خدمات را به طور معمول ارائه می‌دهند و یک روانشناس خوب بدش نمی‌آید که شما را به یکی از همکارانش ارجاع دهد.
دکتر بارتولینی همه والدین را تشویق می‌کند تا به یاد داشته باشند با راهنمایی و درمان مناسب، بیشتر نگرانی‌های مدرسه کنترل می‌شوند تا کودکان بتوانند از سال‌های دانش آموزی شاد و پربار لذت ببرند.
منبع: hopkinsmedicine.org /ترجمه: طیبه جلایر
